7:58 AM
Paano ba kalimutan ang nakaraang nais mong balikan? Yung kahapong magkasama kayo at wala nang ibang iniisip pa kundi ang magandang bukas para sa isa’t isa. Ang HIRAP. Kung mayroon akong isang bagay na natutunan sa pag ibig, yun ay ang masarap ito ngunit pag dumating na sa puntong nagkakasakitan na kayo, unti unting namamatay yung ‘bagong taong ikaw’ na nabuo dahil sa napakalalim na pag iibigan.Sa buhay ng tao, dumarating tayo sa punto na nakakahanap tayo ng ligaya sa ugnayang mayroon tayo sa iba. Yung ligaya na handa mong ipagpalit lahat lahat para lang mapanatili ito. Yung mga pangakong tila imposible pero para sa ‘yo, walang imposible pag magkasama at nagmamahalan kayo ng tapat at wagas. Yung tipong gusto mo lagi mo siyang nakikita, napagmamasdan yung bawat kilos niya at nalalanghap yung amoy ng pabango niya. Yung lagi mong hawak yung CP mo, nagpapalitan ng matatamis na salita. Pero hindi rin natin maiwasan yung tampuhan at iringan sa isang relasyon. Normal lang naman ang mga iyan and it just shows us the fact that we cannot hide from getting hurt while we are in love. Masakit man isipin, yung akala natin na ‘ITO na TALAGA’, ‘SIYA NA’, ay mapupunta lang pala sa isang masakit na hiwalayan. At wala ka ng magawa pa but to accept the fact that your moments together are OVER.
“Why does it need to end?” ito yung madalas natin tinatanong at pilit hinahanapan ng sagot. Siguro ganun lang talaga kung sobrang nahulog ka sa kanya, sobrang minahal at pinahalagahan siya. Yung taong iniiyakan natin ng paulit ulit, yung taong galit na galit tayo, yung pilit nating gustong kalimutan and at the same time, siya rin yung taong, ayaw man natin aminin sa sarili ay may parte pa rin sa puso natin na ginugustong bumalik siya.
five, four, three, two, one..
at sa wakas!! ang pinaka aantay kong BREAK :)) Ang luwag sa pakiramdam pero may pagkahalong kaba at lungkot din. Kaba dahil, hindi ko alam kung paano magiging itsura ng grado ko sa apat na GE, isang PE at isang MAJOR. hayyyyy!! Lungkot, dahil I will surely miss yung mga naging kaklase ko sa iba't ibang subjects ko ngayong 1st sem.
UNO.UNO.UNO.
DOS.DOS.DOS.
TRES.TRES.TRES.
yan lang dapat ang range ng mga grado ko. Ayaw ko sa SINGKO, dahil baka madrop ako. Gusto ko sana lahat ay UNO, pero mukhang malabo. ops, napapa flip top na ako. haha. At dahil tapos na ang mga exams para sa 1st sem, oras na para MAGSAYA!! :D
Things I need to do over the sembreak: (in no particular order)
1. FB (eto na yung bagay na laging parte ng buhay ko, araw-araw) :D
2. Sleepover
3. Kumain ng isaw WOW
4. Manuod ng Korean movies
5. Maglaro ng kahit anong PC game
6. Maglakwatsa kasama ang HS friends
7. Magtext
8. Magstalk online (LOL <3)
9. Matulog ng 8 hrs a day
10. Magpuyat
11. Manood ng imortal (I'm a vampire enthusiast :))
12. Family Bonding :)) <3
Marami pa sigurado akong maidadagdag dito, yung iba sikreto ko na :DD
okayy. Bye muna sa pagbloblog.
I need to complete my to do list :))
CHAO!
Hindi pa nakalipas ang isang araw, pero andito nanaman ako, nakaharap sa laptop at gumagawa ng bagong post. Tama, sinumpong nanaman ako sa katamaran, katamarang magreview. :D
Bago ang lahat, may gusto lang ako tanungin sa inyo: "Naranasan niyo na bang maging stalker?" well, kung ako tatanungin niyo, oo, malamang, kaya ko nga ginawa itong post na to, di baaaaaa?? :)) haha. okay, tama na sa pagkapilosopo.
Paano nga ba ang takbo ng buhay ng isang stalker? specifically, an 'online' stalker. In my case, ganito siya: Gising sa umaga, pag may time pa para mag net, kukunin ang laptop, idodouble click ang google chrome (yes, I agree, fastest browser ang GC :D) then itytype ang facebook sa google. Tapos log-in, then type ng name 'NIYA'.
Tama, ganito na ang nakasanayan kong gawin kung hindi everyday e every other day. :D I also consider 'stalking' as a stress reliever. Yep, sa dami ng ginagawa ngayon sa college plus yung pressure na nafefeel mo sa pag aaral, I consider this as a great stress reliever. We all have our own ways to de-stress, some people jog and exercise, others turn to drugs and alcohols but for an 'online stalker' like me, nawawala lahat ng pressures sa life pag picture na niya yung nakatapat sa yo :))
Sabihin niyo ng korni pero we have to admit na lahat o di naman kaya halos lahat ng tao pag naiin love ay nagiging korni ng wala sa oras :) Well, kahit na paulit ulit pa akong tumambay sa FB niya, hindi naman niya malalaman yun. Kasi nga 'joke' lang ang mga apps sa FB na magbibigay ng mga names kung sino man ang tumitingin sa prof mo. haha. At dahil dun, patuloy lang pagiging OL stalker ko. And I'm not sure for how long will I continue being one. Perhaps, only 'He' knows the answer. Oh well. This is enough for now, magrereview na talaga ako.
Chao!
Naranasan mo na bang magmahal ng patago? Yung tipong ikaw lang at si Lord yung nakakaalam? Well, kung hindi pa, wag mo nang i-try kasi based from experience, masakit siya though you could derive fun from it, mas malaki yung percentage na masasaktan ka lang umasa sa wala.
Maybe napansin niyo yung tanong sa profile ko, pero if hindi pa,I'll ask it again: "Bakit mahirap tanggapin yung katotohanang hindi talaga pwede?" Yup, yan nga. Siguro natanong niyo na rin 'to sa sarili niyo, maybe once, twice, thrice.. But in my case, I've asked myself several times everyday! Yung tipong mapapatulala ka na lang dahil napapaisip ka.
Ganito kasi yun, ang hirap magmahal ng taong ni minsan ay di ka binigyan ng atensyon. Yung parang lahat ginagawa mo para mapansin ka niya pero wala pa rin epekto in his/her part. Yung gm ka ng gm pero sakanya mo lang pala sinesend, yung lagi mong nililike yung stat niya sa FB pero wala kang comment na natatanggap sa notif mo. Ang weird talaga ng mga ginagawa natin pag in love tayo. Nagiging stalker tayo ng wala sa oras, ikaw na laging nakatambay sa FB niya, tinitignan mga recent activities niya, paulitulit na tumitingin sa mga pictures niya at magsusulat kunwari sa wall niya pero sabay backspace o di naman kaya cancel. haaaaayyy.
Masyadong madrama ang buhay ng taong nagmamahal sa taong nag 'eexist' nga ba? Magiging stalker ka na lang ba for life? or would you just move on and put it in your 'box of the past'. Anyway I have to end my first 'blog?'. :D
And yes, hell week ngayon pero I decided to start creating my blog and post my ideas about love. I totally am not against it, in fact, I love being in it. Though we have to face the fact that we couldn't always get what we want from it, but instead it gives us what we deserve. :))
Subscribe to:
Posts (Atom)
About Me
- Floating Away
- I write but I am not a writer, maybe an aspiring one, but who the hell knows?